TR
Türkçe
English
Русский
Français
العربية
Deutsch
Español
日本語
中文
TR
Türkçe
English
Русский
Français
العربية
Deutsch
Español
日本語
中文
Uygulamalarımız appstore googleplay
TR
Türkçe
English
Русский
Français
العربية
Deutsch
Español
日本語
中文

Diyemediklerimiz

Yazının Giriş Tarihi: 21.04.2022 10:05
Yazının Güncellenme Tarihi: 21.04.2022 10:05

Kalbin çıt! diye kırıldı.

İçinden bağıra bağıra ağlamak geldi.

Canın çok fena yandı.

Yüreğin ağzına geldi.

Diyemedin.

Her diyemediğimiz, unutmak istediklerimiz.

Yokmuş, yaşanmamış saydıklarımız.

Oysa yaşandı.

Yaşandı ve bitmedi.

İzi kalbimizde, korkusu yüreğimizde, canımız hala yanıyor.

Yaş olup akmadı, söz olup çıkmadı. Bedenimizde.

Ve kim bilir hangi derdimizin kaynağı?

Bu haldeyken çarkın içinde dönen kobay gibiyiz.

Gidiyoruz sanıyoruz. Yerimizde sayıyoruz.

Anlamsız bir efor harcıyoruz.

Başkaları söz konusu olunca “Demedi deme” deyip sıralıyoruz.

Kendimize gelince sus pus!

Oysa kendimize demek lazım önce.

Kimselere diyemeyeceklerimizi kağıtlara akıtabiliriz mesela.

Söyleyemediklerimiz ağır yük. Yükü boşaltmak biraz olsun hafifletiyor.

Al kalemi kağıdı!

İster ağla yaz, ister sus yaz.

Yeter ki yaz.

Küle çevir vedalaş yüklerinden.

Bir hafiflik geldi mi?

Gelir, gelir.

Söyleyemediklerin küle, kalbin kuşa döner.

Faydasızı bırakmak her kalbe iyi gelir.

Yükleniyor..
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.