Neye Yapıştıysan Onu Kaybetmeye Hazır Ol!

Hayat çok acayip.

Acayip ifadesini inanılmaz anlamında kullanıyorum.

Hayatın şaşmaz bir işleyişi var.

Neye yapışırsak elimizden alıyor.

Sizden almadı mı?

Kendinize bir çay koyup arkanıza yaslanın.

Hayatınızı film şeridi gibi gözden geçirin bakalım belki de almıştır.

E bir şeye yapışmadıysanız almamıştır o zaman tanıdıklarınızın deneyimlerine göz atabilirsiniz.

Yapışmaktan kastım; ayrılmayacak bir biçimde bir şeye tutunup kalmak. Bir şeye musallat olmak. Israrlı bir şekilde işin suyunu çıkarmak.

Bir şeye musallat olursak hayat onu bizim yaşamımızda musalla taşına koyuyor.

Adeta “buraya kadar” diyor.

O şeyin bizim yaşamımızdaki ömrü bu kadar oluyor.

Yapışmak nedir?

Mesela bir insana yapışmak. “O giderse mahvolurum. Biterim”. Hoop bir olay. O kişi hayatından çıkıyor.

İşe yapışmak mesela. İşim bir yana, dünya bir yana. Hooop başka bir şey oluyor. İşler allak bullak.

Hayattaki statün olabilir. Asla şunsuz yaşayamam. Bunsuz yapamam hoop bir değişiklik. Neleri neleri bırakıyormuşsun da yaşamaya devam ediyormuşsun deneyimleri…

Paraya yapıştığın an zaten bil ki gidecek. Ya batacaksın. Ya çarpılacaksın.

Peynirsiz kahvaltı yapamamayı bile abartırsan, yapışırsan hooop bir hastalık süt ve süt ürünleri yasak!

Sizce de acayip değil mi?

Kim bilir ne yaşamlarda ne örnekler var.

Neyi abartılı bir şekilde yaparsak hayat hiza çizgisine çekiyor.

Çoğu zaman da cezalı gibi bir köşede bekletiyor.

Anladığın an, gerçekten kabul ettiğin an “Afedersin suyunu çıkarmıştım. Çok üzgünüm. Şimdi fark ettim” dediğinde iplerini yavaş yavaş bırakıyor.

Hayat çok güzel öğretiyor.

Sizce de öyle değil mi?